Op maandag 9 oktober gaat Vastgoed BV, de nieuwste productie van KemnaSenf, in DeLaMar in Amsterdam in première.
Regisseur Job Gosschalk vindt de tijd rijp om juist nu dit stuk uit te brengen. ‘Een geweldige groep acteurs en de juiste tijd om dit stuk te laten zien.’
Vastgoed BV laat op intrigerende maar ook beklemmende wijze zijn dat niet alles maakbaar is, ook niet als je hard werkt. Op het toneel zie je vijf mannen die bezig zijn met overleven in de keiharde makelaarswereld. De één door de wol geverfd, de ander als nieuwkomer maar alle vijf op hun eigen manier ‘hard’ aan het werk.
Huub Stapel, Miel Rappanje, is van de ‘oude’ garde en heeft duidelijk moeite zich staande te houden in de onderlinge competitie, gevoed door Jelle de Jong, Remmers. De Jong verschuilt zich achter zijn opdrachtgevers en ziet schouderophalend toe hoe Stapel probeert het hoofd boven water te houden. De eerste scène geeft goed weer hoe wanhopig Stapel probeert te voldoen aan alle normen en daarmee zijn waarden verlaat.
Daarna is er een dialoog tussen Jörgen Raymann, Toor Haije en Daniel Cornelissen, Dik Stradmeijer. Raymann leert Cornelissen de kneepjes van het vak, dat je daarvoor niet altijd de juiste wegen bewandeld is geen probleem voor Raymann. Als je uiteindelijk je doel maar bereikt.
Frederik Brom, T. Keska, laat een makelaar zien die voor niets en niemand terugdeinst. Zaken zijn zaken en als het contract eenmaal getekend is komt je er niet meer van af. Hiervan ondervind Hubert Fermin, Bruin Rabbie, de gevolgen. Fermin laat een broze man zien, gestuurd door zijn vrouw, maar Brom is niets ontziend en is niet van plan de deal terug te draaien.
Prettige bijrol is weggelegd voor Anton de Bies, Rauter, die wordt ingeschakeld om een inbraak op te lossen. Alleen aan een kleine badge is te zien dat hij een politieagent is. Zijn uitstraling is echter van een agent die je niet zomaar aan de kant zet.
De kostuums spreken voor zich, strak gesneden maatpakken, zeer passend voor de grote heren waar ze zich voor uitgeven.
Het decor is met recht minimalistisch te noemen, met een achterwand van geschilderde doeken met stillevens van wolkenkrabbers, geen meubels maar een installatie van horizontaal en verticale tl-buizen, kun je als publiek je eigen voorstelling maken van de ruimte waarin de acteurs zich bevinden.
Dat geldt niet voor het taalgebruik wat de heren gebruiken. Dat er jargon wordt gebruikt wat thuis hoort in de wereld van vastgoed is begrijpelijk maar het gebruik van de vele scheldwoorden vind ik niet altijd functioneel. Al zitten er wel leuke varianten in zoals: ‘lekke dakgoot, bedplasser en pak Brinta.’
Vastgoed is een stuk waarbij je als publiek moet opletten, of waarschuwt het huist voor de snelle en gladde wereld van de makelaardij. Oordeelt u zelf.
Vastgoed B.V. is nog te zien tot en met eind februari 2018, meer informatie kunt u lezen op www.kemnatheater.nl