Henk Schoute, geboren en getogen Amsterdammer, woont inmiddels al een aantal jaar in Zeeland en is directeur van Theaterproductiehuis Zeelandia. Behalve het bekende Zeeland Nazomerfestival maakt het productiehuis het gehele jaar door nog meer voorstellingen. Helaas is dat nauwelijks bekend in de rest van het land en daarom is een samenwerking aan gegaan met het DeLaMar Theater in Amsterdam. In het eerste weekend van februari zullen drie Zeeuwse parels te zien zijn in onze hoofdstad. Vrijdag 2 februari 2018 is de aftrap met de voorstelling ‘Zeeuwse Vrouwen 2’.
Zeeuwse Vrouwen
Er waren eens drie vrouwen: Els, Heleen en Wanne. Gewone arbeidersvrouwen. Het enige dat ze met elkaar gemeen hadden is dat ze uit Zeeland kwamen. Kees Slager schreef hun verhaal, en dat van nog vier anderen vrouwen, op in een boek. De eerste vier verhalen zijn zeven jaar geleden al vertaald naar het toneel en ook de laatste drie verhalen waren al een paar jaar geleden te zien. Wegens succes is deze voorstelling nu weer te zien op het Zeeland Nazomerfestival in augustus en eenmalig in het DeLaMar Theater. Actrice Astrid van Eck wordt voor deze herneming vervangen door (musical)actrice Maike Boerdam. (Lees hier het interview dat Theaterparadijs had met Boerdam als aanleiding naar deze voorstelling)
De voorstelling
Hoewel de drie vrouwen elkaar totaal niet kennen, zijn hun verhalen heel mooi verweven tot één voorstelling. De verhalen vloeien mooi in elkaar over en vullen elkaar goed aan. Van alles komt aan bod: het opgroeien, het werk, een gezin stichten, maar ook vreselijke gebeurtenissen zoals de oorlog en de watersnoodramp. Bijzonder om te horen hoe de drie vrouwen deze gebeurtenissen op een totaal andere manier hebben meegemaakt, ondanks dat ze uit dezelfde provincie kwamen.
Er wordt minimalistisch gebruik gemaakt van decor en rekwisieten en toch staat er een complete voorstelling. Actrices Gonny Gaakeer, Julia van de Graaff en Maike Boerdam vullen het hele podium met hun zijn en uitstraling. Meer heeft deze voorstelling eigenlijk niet nodig. Hetgeen waar gebruik van wordt gemaakt, is alleen maar aanvullend. De wijze waarop deze actrices de verhalen overbrengen is pakkend en aangrijpend. Je krijgt een band met de personages en leert ze van dichtbij kennen. Je lacht met ze mee, je huilt met ze mee. De actrices beschikken daarnaast ook ieder over een mooi stemgeluid. Dat komt de nummers ten goede. Muziek is een belangrijk onderdeel in deze voorstelling. Het zijn bestaande nummers, maar passen mooi in het tijdsbeeld of vullen de scènes aan. Hoogtepunt is de aangepaste versie van ‘Laat me’.
De voorstelling wordt gespeeld met Zeeuws dialect. Speciaal voor de versie in Amsterdam is het dialect aangepast naar ‘beschaafd’ Zeeuws, waardoor het voor het niet Zeeuwse publiek heel erg goed te volgen is.
Verhalen vertellen op het toneel zou al snel saai kunnen worden. Zeker als de voorstelling anderhalf uur duurt, zonder pauze. Deze show is alles behalve saai. Er staan drie fantastische vrouwen op het toneel die weten hoe ze het publiek moeten inpakken en ontroeren waardoor je met ze mee gaat. De tijd vliegt voorbij en dat is jammer. Ik had graag meer willen horen. Toch heb je na afloop een heel goed beeld gekregen dat Zeeland niet zomaar een provincie is, maar een provincie met een interessante geschiedenis. En vooral een provincie met hele sterke vrouwen.
De voorstelling is in augustus te zien op het Zeeland Nazomerfestival in Middelburg.
Kijk voor meer informatie op: https://www.theaterzeelandia.nl/home.html