De nieuwe voorstelling van Introdans geeft ons een kijkje in de verschillende culturen uit de Méditerranée, oftewel het middellandse zee gebied. De dansen in deze nieuwe voorstelling zijn stuk voor stuk gechoreografeerd door Spaanse Choreografen en de muziek en de sfeer nemen u mee op een korte reis door hun Méditerranée. Zo vertelt elk stuk zijn eigen verhaal.
De avond begint met het dansstuk 'Azul' van choreograaf Jorge Pérez Martínez op klassieke gitaar muziek uit zijn moederland. Elk snaargeluid heeft een andere of nieuwe beweging en de dansers laten in deze choreografie een knap staaltje muzikaliteit zien. Jorge Pérez Martínez is een jonge maker en timmert goed aan de weg, zijn stuk 'Azul' is wederom vernieuwend in bewegingstaal en podium formaties. Hij laat de dansers veel samenwerken in groepschoreografieën en in de vloeiend bewegende duetten lijken de dansers wel versmolten met elkaar. Een luchtige opening van de avond.
Dans hoeft niet altijd een verhaal te vertellen of soms vertelt het een heel ander verhaal dan u eigenlijk dacht. In het tweede stuk van de avond valt over het verhaal van 'Rassemblement' haast niet te twisten. Choreograaf Nacho Duato geeft zo'n duidelijke sfeer weer in het stuk dat het voor het publiek duidelijk is wat hij ziet. De muziek, het decor, de kostuums en de choreografieën zijn zo op elkaar afgestemd dat u gelijk meegenomen word in het Haïtiaanse slavenleven. Een verhaal van vroeger en toch hedendaags. Het stuk geeft de kijker geen zwaar gevoel maar laat wel de sfeer van de onderdrukking en armoede zien in een choreografie vol herhalingen en grote arm en been bewegingen. De muziek is luchtig en dat maakt dat er geen standpunt gemaakt wil worden, maar simpelweg het publiek het verhaal wil laten zien.
Na de pauze heeft Introdans twee korte dansstukken op het programma staan. Beiden niet langer dan zes minuten. Dit is een verfrissende wind in het programma en spreekt mij erg aan. Het is alsof je even kort een kijkje mag nemen in iemand zijn wereld en dan weer verder gaat met de voorstelling. Beide duetten zijn mysterieus, spannend en technisch sterk gedanst door de dansers. Ondanks dat de stukken los van elkaar staan vind u kleine overeenkomsten in het licht en de kostuums.
Het afsluitende dansstuk is wederom het humoristische stuk van de avond. Als u meerdere voorstellingen van Introdans heeft gezien het afgelopen jaar dan begint u net als ik het patroon te zien in de programmering. Voorafgaand aan het stuk 'Conrazoncorazon' ziet u een korte changement film, waarin de sfeer van het laatste stuk al word weergegeven. In een soort ouderwetse legeruniformen met paardrijcaps op komen en gaan de dansers met vreemde, soms grappige bewegingen op en af. Wordt er in een grote groep gedanst maar wisselen ze elkaar vooral af in kleinere formaties en groepen van alleen de mannen of de vrouwen. Voor wie wat meer bekend is in de verschillende dansstijlen ziet dat choreograaf Cayetano Soto korte parodiestukken heeft verwerkt van verschillende populaire dansstijlen als showdance, hip hop en vogue. Het is en blijft een modern dansstuk en techniek en snelle bewegingen staan in deze choreografie voorop met een humoristische twist waarvan u ook aan de dansers kan zien dat ze genieten om het stuk te dansen.
Méditerranée is nog t/m 1 februari 2018 te zien in verschillende theaters in Nederland, Duitsland en België.
Kijk voor de volledige speellijst en meer informatie over de Spaanse choreografen op: www.introdans.nl/voorstellingen/mediterranee
