De Rotterdamse Schouwburg zat donderdagavond 27 december helemaal vol voor de première van de familievØØrstelling Hamlet van Theater Rotterdam. Regisseur Pieter Kramer en het team hebben Hamlet van Shakespeare onder handen genomen en van dit stuk der stukken een luchtig, subliem, gelaagd en humoristisch, nieuw meesterwerk gemaakt. Voor de Shakespeare-liefhebber, de theaterfan, de wereldburger, de simpele ziel van 8 jaar of ouder (deze leeftijdsgrens is ook echt het best in acht te nemen), creëert Theater Rotterdam een heerlijke avond in het theater. Hamlet in traditionele kleding, maar met een modern, goed passend jasje.
Hamlet, de 15-jarige kroonprins van Denemarken leeft een vrij normaal puberleven. Surfmatties, een eerste liefde Ophelia en een uitwisselingsprogramma met Amerika. Dan moet hij halsoverkop terug naar Denemarken, want zijn vader Koning Hamlet sr is door een giftige slangenbeet komen te overlijden. Als de geest van zijn vader aan hem verschijnt met de melding dat hij vermoord is, krijgt alles in het leven van Hamlet een schaduwzijde. Voor de pauze is er pas één personage overleden, maar zo verkondigt één van onze skeletpresentatoren: dit wordt ruimschoots goed gemaakt na de pauze. Zijn moeder Gertrude denkt dat Hamlet aan de drugs is en Hamlet vermoordt per ongeluk Polonius, de vader van zijn vriendinnetje. Met een toneelstuk probeert Hamlet er achter te komen of de geestverschijning van zijn vader de waarheid spreekt. Dan blijkt Claudius schuldig, want zo verkondigt de broer van de koning: “Er moet toch een slechterik zijn in het verhaal anders is het: GaaaaaaaaaaaaP”. Wie er daarna nog meer dood gaan, is het verklappen nog niet waard en een gelukkig einde, of geen gelukkig einde? Dat blijft ook nog even de vraag.
Zoals uit het verhaal hierboven al een beetje blijkt, steken de makers soms de draak met de tijd waarin het verhaal zich afspeelt. Zoals het een echte Hamlet betaamt is er een voorstelling in een voorstelling en dit is door Theater Rotterdam de hele avond doorgetrokken. Dit levert hilarische momenten op, waarbij bijvoorbeeld oude boekrollen spontaan vervangen worden door #ikstuurweleveneentweet. De dood van Pierlala (Thomas Dudkiewicz) en Ger Geraamte (Dick van den Toorn) zijn de luchtige gastheren van de avond. De doodshoofdpresentatoren praten niet alleen de voorstelling aan elkaar, maar dwalen ook als spoken rond over het podium als er een dode gaat vallen in het verhaal. Waar ze tussendoor dienen als puur vermaak, spelen ze in het verhaal een serieuze rol. De Dood neemt letterlijk de doden mee en dat levert hele mooie, visuele toneelbeelden op. Een knap staaltje denkwerk om de tijd zo manipuleren.
Het toneelstuk in een toneelstuk wordt ook extra benadrukt door het gebruik van het decor. De decorwissels worden heel opvallend gedaan, de coulisse is zichtbaar en er is zelfs een oud decoratief trekkoorden systeem om decorstukken te laten zakken. Daarbij is het decor ook nog eens heel sprekend. Niek Kortekaas, verantwoordelijk voor het decorontwe, is er in mijn ogen in geslaagd om bijvoorbeeld een indrukwekkende oceaan te tonen, waarin Ophelia (Sofie Porro) zingend met een krachtige stem ten onder mag gaan. Zij zingt dan trouwens een nieuwe versie van The Show Must Go On van Queen – Storm in mijn Hoofd. Er zijn namelijk op meerdere bekende nummers, zoals: Bohemian Rhapsody en Y.M.C.A. passende nieuwe teksten geschreven, die echt een meerwaarde geven aan het geheel.
Uiteraard verdienen ook de acteurs aandacht. Ze spelen de hele avond fantastisch, maar elke acteur krijgt bij zijn dood ook echt even een schittermoment. Han Oldigs (Gertrude) bijvoorbeeld met heel veel expressie en humor en Ali-Ben Horsting (Polonius) met zeer veel drama. Dick van den Toorn heeft zijn uitgebreide moment tussendoor, als hij lekker de boze slechterik mag zijn. Wart Kamps vliegt met zijn drie rollen overal tussendoor en speelt met Thomas Dudkiewicz het relaxte, kakkerige en kluchtige duo Goudenster en Rozenkrans, waar iedereen ontzettend om moet lachen.
Bovenstaande facetten zorgen voor een zeer afwisselende 2,5 uur durende show. Voor de echte Shakespeare liefhebber worden er mooi vertaalde monologen en verwijzingen gedaan. Voor elke theaterfan die zit te wachten op DE vertaling van ‘to be, or not to be; that is the question’: hij/zij wordt al vanaf de allereerste scène bij de neus genomen. Voor de echte wereldburger is er een dikke knipoog naar de wereldpolitiek van dit moment. En voor de simpele ziel is er simpel gezegd lekkere droge humor en is het een verrassende en meeslepende avond.
Kortom: het is Piet Kramer en het team gelukt om een subliem stuk neer te zetten, met vele lagen en briljant denkwerk. Alles samen maakt van deze voorstelling een heerlijke, eigentijdse Hamlet voor iedereen vanaf 8 jaar.
Kijk voor meer informatie op www.theaterrotterdam.nl/hamlet