In Studio’s Aalsmeer gaat op 28 november One de Musical in première. Een spannende dag voor producent Roel Pieters, die ruim 20 jaar aan deze voorstelling heeft gewerkt. Een zaal gevuld met led-schermen en een voorstelling vol special effects, spektakel en een hartstochtelijk liefdesverhaal is wat ons wordt beloofd.
One de musical vertelt het verhaal over het oude Egypte en het ontstaan van de Pyramide van Cheops. We maken kennis met de slepers, die bezig zijn om deze tombe voor de koning te bouwen. Zij worden hierbij niet ontzien door grootvizier Hemioenoe en door een tekort aan graan wil de bouw, mede door de hongerige slepers, niet erg vlotten. Een van de slepers, Amon, wordt verliefd op prinses Mira, de dochter van Koning Cheops. Een liefde die niet mag zijn en waar grootvizier Hemioenoe een stokje voor wil steken.
De zaal ziet er veelbelovend uit, met links, rechts en in het plafond led-schermen. Ook het decor staat vol led-schermen en een groot bouwwerk staat om en over de zaal heen. Als de voorstelling begint, zien we op de schermen dat de zaal langzaam vol stroomt met zand. We zijn in het heden en we ontmoeten wetenschapper Dr. North, gespeeld door Peter Lusse. Hij wil meer te weten komen over de Pyramide van Cheops en gaat op onderzoek uit. Ik hou mijn hart vast, want de flauwe humor waar we direct mee te maken krijgen heeft meer weg van een klucht dan van een serieuze musical. Maar al snel verplaatsen we ons een paar eeuwen terug, naar het Oude Egypte. Nu kan het verhaal echt beginnen...
Maar helaas, het verhaal komt niet op gang en is ergerlijk langzaam. Er wordt weinig gebruik gemaakt van dialogen tussen de karakters en de meeste teksten worden bezongen. Dit zorgt ervoor dat de vaart eruit gaat en de scènes té lang duren. Daarnaast wordt er veel herhaald ( we weten na het eerste lied wel dat de slepers honger hebben) en zijn de teksten veelal gerijmd wat niet weet te boeien. Het liefdesverhaal komt eigenlijk maar weinig aan bod. Ik denk dat als Amon en Mira 15 minuten samen gespeeld hebben, dit veel is. Hierdoor leef je totaal niet mee met de karakters en komt de liefde tussen hun niet over. Ze missen elkaar al vreselijk na een eerste ontmoeting en hoe ze nou ineens zo verliefd geworden zijn heb ik ook even gemist. Hier had echt veel meer de focus op moeten liggen, zeker als je een hartstochtelijk liefdesverhaal beloofd te gaan zien.
En als er ineens een scène voorbij komt waardoor het lijkt alsof we in een moderne club staan in plaats van het oude Egypte, met een zelfde soort muziekstijl, drukke en schreeuwerige verlichting, ben ik het spoor bijster. Maak een keuze, kies voor een verhaal in de oude tijd, of kies voor een moderne versie van een oud verhaal, maar het mixen ervan is wat mij betreft geen goede keuze. Daarnaast zijn dit scènes die niks toevoegen aan het verhaal, dus eigenlijk onnodig. Dit geldt ook voor verschillende kostuums. Het ene moment wordt er de nadruk gelegd op historische kant, een scène later wordt er ineens hyper moderne kleding gedragen. Waarom?
De drie hoofdrollen vallen wel positief op. Nienke Latten als Mira heeft een prachtige stem en dit geldt ook voor Soy Kroon. Al mist wat mij betreft echt de chemie tussen deze twee. Jeroen Phaff weet van de rol van Koning Cheops een krachtig personage te maken en is een genot om naar de luisteren. Dit geldt jammerlijk genoeg niet voor het ensemble, die zeker hun uiterste best doen. Maar het is niet genoeg wat mij betreft. De choreografieën zijn niet strak genoeg, de spelers niet karakteristiek genoeg en missen uitstraling en pit. De samenzang klinkt wel goed. De acrobaten laten zien wat ze kunnen en dit is op sommige momenten leuk om naar te kijken en heeft de scène er ook baat bij. Maar vaak is het ook gewoon teveel. Teveel led, te veel lichten, overal spelers en dan nog een scène die je moet volgen. Hier past de uitdrukking ‘Overdaad schaadt’ wat mij betreft prefect bij.
Aan de special effects heeft het niet gelegen, al had het allemaal wat genuanceerder gemogen, en ook niet aan de drie hoofdrolspelers Jeroen Phaff, Nienke Laten en Soy Kroon. Waar het wel aan lag was het script. Ik vond het een mix tussen de musicals Aladdin en Aida, maar dan langzaam met veel onnodige scènes en nummers en zonder een bepaalde stijl uit te dragen. De hele musical had best in een akte gepast, waardoor er meer ruimte overblijft om te bouwen aan een echt liefdesverhaal en hier diepgang in aan te brengen. Want diepgang is iets dat ik zeker gemist heb, samen met pakkende dialogen en de passende sfeer. Al met al weet One de Musical gewoon niet te boeien en al het spektakel en de techniek kan dit niet compenseren
Kijk voor meer informatie en kaarten op www.onedemusical.nl
Gezien: 28 november 2021 Studio’s Aalsmeer
