Wegens groot succes in 2013 heeft de Nederlandse Reisopera deze ‘opera buffa’ in reprise genomen. In een regie van Laurence Dale met in de cast o.a. Karin Strobos als Rosina. Deze sprankelende komische opera is tijdloos, geestig en gevat in een bijzonder fel kleurenarsenaal. Il barbiere di Siviglia (De barbier van Sevilla) is vooral bekend geworden door de compositie van de Italiaanse componist Gioacchino Rossini, geschreven op zijn 24ste jaar in drie weken tijd, zijn eerste première vond plaats op 20 februari 1816. Deze allereerste première was geen daverend succes in het Teatro Argentina in Rome. De spelers werden van het podium gehoond en als gevolg bracht de componist in allerijl verbeteringen aan. De volgende avond werd een groot succes en vele bezoekers gingen Rossini een eer bewijzen. Het libretto is van Cesare Sterbini en is een bewerking van het toneelstuk ‘Le Barbier de Séville’. Het werk blijft tot op de dag van vandaag één van de meest opgevoerde opera’s. 
Het verhaal.
De mooie Rosina staat onder streng toezicht van haar voogd, dokter Bartolo, die haar wil trouwen. Ook graaf d’Almaviva bemint haar maar weet niet hoe hij met haar in contact moet komen. Rosina kent deze graaf alleen onder de naam Lindoro en is verliefd op hem geworden. De barbier waaraan het stuk zijn naam ontleent, wordt door de graaf d ‘ Almaviva aangesteld om de mooie Rosina voor hem te winnen, zodat hij met haar kan trouwen. Op aandringen van Figaro verkleedt de graaf zich als student, soldaat en muziekleraar om Rosina’s jaloerse voogd dokter Bartolo om de tuin te leiden. Uiteindelijk komt d ‘Almaviva als plaatsvervanger van de zogenaamd zieke muziekleraar Basilio. Als de echte muziekmeester Basilio verschijnt, die op de hand is van Bartolo, kost het veel geld om hem te laten verdwijnen. Bartolo is echter op zijn hoede en weet zijn pleegkind te overtuigen dat Lindoro niet van haar houdt. Rosina verklaart zich bereid met hem te trouwen en Bartolo gaat naar de politie om de ‘ontvoeringsplannen’ van de graaf aan te geven. Dan verschijnt Basilio met de notaris en is het de graaf die zijn handtekening onder het contract zet. Bartolo komt te laat maar d ‘Almaviva stelt hem tevreden met het geld dat Rosina in het huwelijk zou meebrengen.
De voorstelling.
Deze uitvoering in zijn geheel is geestig, bruisend en spitsvondig met vele grappen die het goed doen bij het publiek. Opvallend is ook dat, in het nagenoeg uitverkochte Carré, veel jong publiek aanwezig is. Men hoeft geen groot liefhebber te zijn van het operagenre en in het bijzonder komische opera’s om deze opera op waarde te schatten en ervan te genieten.
Karin Strobos, Nederlandse mezzo-sopraan, afgestudeerd aan het Utrechts Conservatorium, acteert haar rol als Rosina uitstekend en zingt voortreffelijk en houdt dit de gehele voorstelling spannend. Mark Milhofer, tenor, zet een prachtig verwaande graaf d’Almaviva neer. Zo weet hij de aandacht van het publiek vast te houden! Milhofers lyrische geluid, soms iets aan de zachte kant, weet de gehele voorstelling te boeien, zelfs na de verkledingen als soldaat en muziekleraar en speelt deze rollen zeer overtuigend. Dokter Bartolo wordt neergezet, door de Italiaanse bariton Bruno Praticò, als een narrige oude man die veel te dik is. Praticò zingt soms lomp en lelijk, nasaal ook, maar in deze rol past dat uitstekend en wekt bij velen op de lachspieren. De bijzonder komische rol, Basilio de muziekleraar, wordt op sublieme wijze vertolkt door de Britse bas-bariton Nicholas Crawley. Grappig, soms platvloers, gekleed in boxershort of soms gehuld in alleen een gedrapeerd laken, werken uitstekend op de zaal. De sterkste rol, Figaro de barbier, waaraan deze opera de titel te danken heeft, wordt gespeeld en gezongen door Germán Olvera, een Mexicaanse bariton, gestudeerd aan de Operastudio van Placido Domingo. Olvera overtuigt de hele avond door in komische zowel als serieuze kant van deze Figaro rol. Met Figaro! Figaro! Figaro!, het beroemde refrein doet de barbier van Sevilla zijn intrede op een flonkerende witte scooter, hetgeen hilarisch werkt op het publiek, en is een meesterlijke rol in deze één van de beste komische opera’s. 
Het Noord Nederlands Orkest speelt de prachtige Rossini muziek bijzonder mooi onder de bevlogen leiding van de Griekse dirigent George Petrou en maakt deze ‘Il Barbiere’ tot een grandioze belevenis.
Het politiekorps wordt vertolkt door Consensus Vocalis, de 6 tenoren en 6 bassen completeren deze uitvoering en geven deze voorstelling, zowel vocaal als in beweging, kleur. De bewegingsregie is in goede handen bij Haitham Assem Tantawy.
Voor de prachtige fel gekleurde kostuums en het kleurrijke decorontwerp tekent Gary NcCann in een lichtontwerp door Richard ten Hof. Hetgeen een lust voor het oog is en deze Opera dimensie geeft. Het toneelbeeld is prachtig, de kleine kamertjes van handeling zijn gesitueerd in drie grote muren die telkens door technici met helmen op of door de zangers/acteurs spelenderwijs worden gechangeerd.
Regisseur Laurence Dale zoekt de grens tussen hilariteit en huiver op. Dale maakt er een komedie van, met een grote diversiteit aan humor.
Deze hartveroverende, sprankelende en kakelbonte Opera is nog te zien op 2 november in Koninklijk Theater Carré.
Info: www.reisopera.nl
Gezien op 31 oktober 2019 in Koninklijk Theater Carré
Opera Nederlandse Reisopera Il barbiere di Siviglia recensie
