Na negen try-outs gaat op 22 januari in het oude Luxor Theater in Rotterdam de voorstelling 'Ma' in première. 'Ma' is een solo-voorstelling gebaseerd op het boek van Hugo Borst en wordt vertolkt door Eric Corton. Ik ken Corton voornamelijk van radio en tv, van de promofilms voor het glazenhuis en presentatieklussen van diverse shows. Maar een solo theatervoorstelling is nieuw voor mij.
De zaal is al aardig vol als ik binnen loop, op het podium schijnen blacklights op grote stapels papier en een Senseo koffiezetapparaat. Ma stond altijd klaar voor haar zoon. Nu draait 'meneer Alzheimer' de rollen om. Niemand vertelt hoe het werkt met mantelzorg en voor je het weet zit je er al jaren in. Hoe moet een zoon zorgen voor zijn moeder? Zelfs als ik diverse mantels aan elkaar naai is het nog niet genoeg om mijn moeder lekker toe te dekken. Op een dag vind ik de koffiepads tussen het toiletpapier en een kwakje bami in het bakje van Tiger. Samen met ma ga ik naar de huisarts die erop aandringt om een afspraak te maken met de geriater. Ma stemt zomaar in, ze heeft dit al meegemaakt met haar zussen Jos en Lenie en ze weet wat haar te wachten staat. Hele fijne vent die geriater, je komt daar voor onderzoeken en een half jaar later komt hij met de uitslag "Een dementiële aandoening van het type alzheimer"
Ma heeft een aftakelende geest maar dit had ze al op een briefje kunnen schrijven zonder die onderzoeken en het zal onvermijdelijk zijn dat er een verhuizing naar het verpleeghuis met de grote V komt. Ik kom regelmatig bij ma maar het valt mij al op dat er veel minder personeel rond loopt dan toen met Tante Lenie en Jos. De bazen van de verpleeghuizen willen volgens mij het personeel omruilen voor octopussen. Dan heb je armen om iemand eten te geven, te wassen én de administratie te doen. Zorgen voor ma in deze toestand heeft een mooie bijkomstigheid, vroeger hadden we zoveel strijd maar de laatste tijd hebben we meer geknuffeld dan ooit.
Zoals Eric Corton dit vertolkt, in zijn eentje tussen de boeken van ma, volgten er een lach, een traan en enge stiltes. Het zetten van een bakje koffie is gewoonweg subliem. Het raakt je, je durft niet eens te bewegen en uit de zaal hoor je alleen af en toe een hoest of een nies. Iedereen zit aan de lippen van Corton gekluisterd doordat het voor bijna iedereen een herkenbare verhaal is.
De makers van Leef! en Paaz brengen met Ma een liefdevol portret van een moeder in de woorden van haar zoon. Zijn dilemma's, angsten én moederliefde worden meesterlijk vertolkt door Eric Corton.
Wil jij deze show zien? Dat kan, er zijn nog zo'n 90 optredens te bewonderen in de theaters.
Kijk voor meer informatie op www.solostories.nl