Wie denkt dat technologie en dans niet samen gaan heeft nog nooit een voorstelling van Another Kind of Blue gezien. Choreograaf David Middendorp mengt technologie met moderne dans en laat ze samensmelten tot een interessant duet. In Flirt with Reality gaat hij zelfs nog een stapje verder en maken 12 drones onderdeel uit van het eerste stuk. Het programma is afwisselend en laat niet alleen de relatie tussen de dansers maar ook tussen danser en technologie zien.
Onder luid gezoem stijgen de drones op en met een korte klik liggen ze weer uitgeschakeld op de grond. De 12 drones vormen samen met de mannelijke danser een nieuw gedaante op het podium die gezamenlijk dansen. Ook los van elkaar zijn de twee aan elkaar gewaagd en voeren ze een spannende choreografie op on stage. Choreograaf David Middendorp wil met het stuk Airman een mogelijke verbeelding van het menselijk bewustzijn laten zien, weergeven door de technologie en ik vind dat hij hierin goed geslaagd is.
Na een korte ‘kennismaking met de dansers’ film die ik overigens wat minder professioneel vind overkomen dan alle andere technologie die gebruikt wordt gaan we door naar het volgende stuk van de avond, Flyland in a room. Tijdens deze film maak je ook kennis met Niti Ranjan Biswas, die naast live Tabla spelen ook een ware entertainer is. Hij staat het publiek ontspannen te woord en laat ons ook kennis maken met de Tabla en zijn ongelofelijk muzikale talent. Veel te kort door de bocht gezegd is een Table twee bolle djembés zonder poot, en na zijn korte solo zien we hem gelukkig tijdens het laatste stuk van de avond weer.
Flyland in a room gaat over twee geliefden die een gezamenlijke weg afleggen, uit elkaar groeien, elkaar niet los willen laten en uiteindelijk in een onveranderde situatie blijven hangen. Het verhaal begint aan de eettafel en hier eindigt het ook weer, maar niet voordat de dansers een zijn geworden met de filmprojectie. De dansers worden live gevolgd door een camera van bovenaf en dansen mee in een bestaande film, technologie en dans smelten hier helemaal samen en worden door elkaar versterkt. Een stuk om jezelf bij te verwonderen en af te vragen of je nou naar de dansers of naar het scherm moet kijken?
Het laatste stuk voor de pauze is Blue Journey. De eerste versie van Blue Journey heeft David Middendorp gemaakt voor Introdans in 2008 en was een fragment uit dit stuk in 2014 te zien bij America’s Got Talent. In de voorstelling Flirt with Reality zien we een vernieuwde versie van het stuk waarin de zoektocht naar een identiteit wordt verbeeld in zowel dans als projectie. Tijdens dit stuk wordt er meer gedanst en is de scheiding tussen dans en projectie wat groter, dit geeft het publiek de kans om rustig te genieten van de dans met tussendoor projectiebeelden die overeenkomen met de choreografie.
Na de pauze zien we As It Appears, een stuk wat in opzet erg veel lijkt op Flying in a room. De techniek is hetzelfde, maar de dansers en het verhaal heel anders. Het stuk begint met een danser die opzoek gaat naar iemand, deze persoon kan hij alleen vinden in het schilderij en hierin belandt hij dan ook bij haar. Na elkaar gevonden te hebben wordt hij weer meegesleurd naar het hier en nu en eindigt hij weer in dezelfde kamer als waar het verhaal begon.
Als klapstuk van de avond was daar Game Engine. Een nieuw stuk dat gaat over het ontstaan van een computer. Tijdens het opbouwen van deze computer door de dansers komen er steeds meer obstakels tevoorschijn in een steeds snellere stroom van aan- en uitschakelingen. Ook worden hier live beelden gecombineerd met eerder opgenomen beelden die geprojecteerd worden op de vloer en waarmee enkele dansers het decor bepalen voor de rest van de groep. Er gebeurt heel veel op het podium, maar door de strakheid, eenvoud en herhaling van de bewegingen blijft het overzichtelijk. Waarna er op een bepaald punt toch chaos uitbreekt en de projectie steeds sneller gaat lopen. Dit hele stuk wordt live begeleid door Niti Ranjan Biswas en is hij het fundament van de computer.
Another Kind of Blue brengt een vernieuwende show op de planken die interessant is voor een brede doelgroep. In de huidige maatschappij gaan we op in onze schermen en David Middendorp weet al deze technologieën te combineren, samen te voegen en de dansers zo te trainen dat het een mooi samenspel wordt om naar te kijken.
T/m februari 2019 is Flirt with Reality nog te zien in verschillende theaters in Nederland. Via deze link vindt u de data en locaties. www.anotherkindofblue.nl/agenda