Iedere voorstelling is anders en spannend is het wel natuurlijk, zowel voor de uitvoerenden als voor het publiek. De muziek is stuwend en opzwepend, zo helder en vol passie gespeeld door het Balletorkest en ensemble van het Conservatorium
Door Peter Rombouts / Foto's Altin Kaftira Recensie Danstaal als verbindende factor bij In C van Sasha Waltz
Een bijzonder project tijdens het Holland Festival door Het Nationale Ballet is In C van de Duitse choreografe Sasha Waltz. Tijdens de pandemie in 2021 studeerde Waltz 53 micro choreografieën in aan dansers. Die konden afzonderlijk van elkaar de korte stukken leren. Op de gelijknamige muziek van Terry Riley die ook bestaat uit 53 korte muziekfrases. Voor zowel de musici als voor de dansers geld dat ze de frases mogen herhalen en ook in eigen tempo, mits ze onderling niet meer dan een paar frasen van elkaar verwijderd raken. Inmiddels is dit In C uitgevoerd over de hele wereld en dansen zowel amateurs als professionele dansers dit werk. Het doel is om verbinding te voelen zonder je identiteit te verliezen.
De opening van musici en dansers die in schaduw belichting hun weg zoeken, lopend of wandelend, is gelijk pakkend. Als de musici hun plek hebben ingenomen aan de zijkant op het toneel kan het dansspektakel beginnen. De voorstelling duurt ongeveer 1 uur en dat betekent dat 53 frases in 52 minuten gedanst moeten worden. Hetzelfde geldt ook voor de musici. 
Iedere voorstelling is daarom ook anders en spannend is het wel natuurlijk, zowel voor de uitvoerenden als voor het publiek. De muziek is stuwend en opzwepend, zo helder en vol passie gespeeld door het Balletorkest en ensemble van het Conservatorium. Ook omdat ze op het toneel spelen draagt dat bij aan het opzwepend gebeuren. 28 dansers van Het Nationale Ballet en de Junior Company zien we in fel kleurige vrolijke outfits de frases dansen. Moeite heb ik wel met de onflatteuze korte bermuda broeken die sommige dansers dragen waardoor vooral de kleine dansers en danseressen net een beetje te veel op kinderen lijken. Het alles is echter een vrolijk gebeuren. Je moet als toeschouwer gewoon kiezen naar welke danser of groep je gaat kijken, want er gebeurt heel veel op het toneel. De bewegingsfrases neigen door de herhalingen naar de minimal dance. Ook door de boog van spanning naar ontspanning wanneer je bijvoorbeeld vanuit een draai of sprong je natuurlijk ontspannen de richting opvalt.
Ik zie toch dat sommige dansers te klassiek zijn om die ontspanning toe te laten. Zelfs het vallen is te gespannen. Een danser die er ver boven dit alles uitsteekt is Robin Park. Zijn passen zijn gecontroleerd maar hij stort zich werkelijk overal in. Hij neemt risico's en geeft 150 procent, zijn spanning en ontspanning zijn zo natuurlijk en dat alles met een geweldige lading elektriciteit en bezetenheid gedanst. De belichting ( Olaf Danilsen) is qua sfeer zo ontzettend pakkend en sfeervol. Het geeft de kleurige kostuums een positieve glans en het verschil als soms de dansers als zwarte schaduw silhouetten in rood licht gezet worden is wonderschoon. Recensie Danstaal als verbindende factor bij In C van Sasha Waltz
Een van de mooiste momenten vond ik als van achter het toneel alle dansers naar voren dezelfde bewegingen maken, dat had wat mij betreft vaker mogen gebeuren.
gezien 27 juni 2025 in Het Nationale Opera en Ballet te Amsterdam