‘Tabula Rasa’ is alweer de achtste dansvoorstelling van de succesvolle theatermaakster Isabelle Beernaert. Het grote publiek kent haar als de choreografe van ‘So You Think You Can Dance’ en als winnares van ‘The Ultimate Dance Battle’. In Tabula Rasa wil Beernaert schoon schip maken en de vrijheid opzoeken om te voorkomen dat we klein blijven. Wie wil er niet weleens helemaal opnieuw beginnen en alles achter laten? Onze geschiedenis, onze beslissingen, fouten, alles in één beweging van tafel vegen! Als een onbeschreven blad weer doorgaan.
De voorstelling wordt op een prachtige manier begeleidt door projecties die in rap tempo wisselen en de oerkracht versterken van de dans. De voorstelling gaat over extremen, over alles of niets, zwart en wit. Maar het gaat ook over de balans daartussen: yin en yang.
De dansers die hun krachten feilloos en intens laten zien waardoor je de bovenmenselijke krachten van hun lijven voelt en onstuimig natuurgeweld ziet. Worstelingen in relationele sfeer worden versterkt met bijvoorbeeld oceaan en woestijn beelden. Het is alsof we boven een wereldstad zweven en steeds dichterbij komen in de geestendans van donker naar rust met een strak ritme “The sound of Silence” klinkt herkenbaar Wanneer er rust ontstaat bij het koppel zie je dat loslaten, als de grond onder je vandaan valt, kan leiden tot een paradijs. Daarna komt de zoekende mijmering: Hoe zal alles lopen in een wereld zonder jou? Fijne klassieke klanken na heftige dans met uiting in vulkaanexplosie geven de hemelse illusie. Gevolgd door een dans vol passie en geweld. Dit zou je als leugens bij ontrouw kunnen uitleggen. Een bosbrand staat voor schone energie en opnieuw beginnen. Beweging in teken van vruchtbaarheid en leven op alweer een unieke choreografie. De mannelijke dansers zien de wereldbol groeien en de tijd tikt door in hun dans. Mooi is de toepasselijke muziek bij een wervelende verandering in de wereld. De dansers zijn in elke dans eenvoudig, functioneel en elegant gekleed
De balans is gevonden op heerlijke Franse muziek dansen de prachtige krachtige vrouwen de seizoenen door met nog steeds functionele inventieve heldere projectie. De zelfde projectie wordt ingezet bij een unieke manier van applaus halen. Het individueel bedanken en voorstellen van de dansers maakt het heel persoonlijk.
‘Tabula Rasa’ is heel anders tot stand gekomen dan eerdere voorstellingen. De hele cast is vijf weken in retraite gegaan. In deze periode hebben de dansers coaching gekregen in onder meer stem-en muziektherapie, Tai Chi, Judo en Prana Yoga. Ze hebben samen de leegte opgezocht. De dansers komen van over de hele wereld, uit Japan, Libanon, Spanje, Indonesië en Nieuw-Zeeland. waardoor de cultureel verschillende inzichten in verhoudingen op het podium zichtbaar zijn. Dit komt niet alleen terug in de dansstijlen, maar ook in de muziek. De muziek is onder andere van Armand Amar, Max Richter, Muse en Damien Rice.
De Vlaamse choreografe en theatermaakster is een van de interessantste dansmakers van dit moment en ook in deze voorstelling niet bang om emoties te tonen. Dit is de eerste voorstelling waarin ze intensief samenwerkte met haar dochter Manon (22), die haar bijstond als assistent-choreografe en co-creator.
Meer informatie Nationale Theaterkassa: www.ntk.nl