Een schot voor open doel, een Cruijff quote. Daar was Johan ook bekend om. Logisch. Maar wie was de man achter de legende? 14 de musical geeft een glimp uit het leven van Johan Cruijff, waar zijn carrière als voetballer wordt uitgelicht. Script en regie ligt in handen van Tom de Ket. In het indrukwekkende en spiksplinternieuwe AFAS Theater Leusden trappen we af.
Dan is daar eerst een sterk ensemble, die zich door talloze snelverkledingen (“ja snelverkledingen, wat dat is? Het woord zegt het al”), pruikenwissels en karakters schijnbaar moeiteloos lijken te manoeuvreren. Het spelplezier druipt er vanaf. Dat plezier komt mede door choreografieën van Daan Wijnands. Naast de staging van de zeer uiteenlopende ensemblenummers, heeft hij ook op een functionele en theatraal slimme manier gebruik gemaakt van een lopende band, dwars over het toneel. Cruijff die zijn koffers op die manier moet pakken, vergt opperste concentratie. Hoogtepunt: nummer 14 de film. Cruijff stijgt letterlijk naar grote hoogtes, met een souplesse en vanzelfsprekendheid, alsof je als acteur niet aan 2 zijden draadjes hangt.
Dan Cruijff. Johan Cruijff. El Salvador. Tobias Nierop is de vleesgeworden reïncarnatie van onze nationale held. Wat heeft hij goed gekeken, geluisterd, gevoeld en begrepen. Mimiek, stijl, zijn manier van doen: briljant. Én wat een geniale komische timing. In volledige Cruijff-stijl bekritiseert hij niet alleen zijn leven, ook het feit dat er een musical is gemaakt over Nummer 14, ontspringt de dans niet. Tobias die als Cruijff in discussie gaat over de casting van Cruijff, is naast bijzonder knap als acteur een heerlijk gegeven. De toon van de voorstelling is net zo eigenwijs als Johan was.
Myrthe Burger speelt Danny Cruijff met verve. Brutaal, pittig en no-nonsense. Soms helaas iets moeilijk te verstaan, maar deze uitspraak was glashelder: “1 week trainingskamp? Jullie kennen toch al voetballen?!” Haar laatste ode aan Johan op zijn sterfdag, 24 maart 2016, zeer ontroerend. Pepijn Schoneveld speelt meerdere rollen, maar is vooral als Cor Coster, de vader van Danny, intrigerend. Karikaturaal maar perfect gedoseerd. Speciale shout-out naar Sjoerd Spruijt, die als een heerlijk foute suave Michel Basilevich, de show even stal met zijn dansmoves. Net zo fout, wel lekker.
Verrassing van de avond: Porgy Franssen, ook in meerdere rollen, maar vooral een uitstekende Rinus Michels. Streng doch rechtvaardig en al zingende “Droomland” kreeg hij moeiteloos hele publiek mee.
Lichtontwerp is buitengewoon kundig ontworpen door Uri Rapaport. In een van de nummers zien we een buitengewoon slim doordachte scene, waarin cast, licht en beweging in een verder donker toneel samenkomen, onderhevig aan een zeer specifieke timing van zowel choreografie en lichtontwerp. Een bijzonder samenspel van de disciplines, hier is over nagedacht.
Deze openingsvoorstelling in het AFAS Theater Leusden belooft veel goeds.
Om te eindigen met de woorden van Johan.
“Je moet schieten, anders kan je niet winnen”
De eerste helft is in ieder geval gewonnen met deze knaller van een voorstelling.
Kijk voor meer informatie en kaarten op https://www.14demusical.nl/
Gezien: 25 september 2021 Afas Theater Leusden