Boris Titulaer, beter bekend als Bo Saris en tegenwoordig weer als Boris, werd geboren en is opgegroeid in Venlo. Al op 17-jarige leeftijd werd hij toegelaten tot het Conservatorium van Maastricht. Toch koos hij zijn eigen weg en werd hij daarbij geïnspireerd door de Motown sound en idolen als Prince, Marvin Gaye en Michael Jackson. Boris werd bij het grote publiek bekend als winnaar van Idols (seizoen 2003/2004). Zijn eerste hit ‘When You Think Of Me’ werd hierdoor platina. Met name zijn uitspraak ‘Keep the soul alive’ was overduidelijk verbonden met hem. Boris werd genomineerd voor een Edison in de categorie ‘Beste Zanger’. Ontving een Edison Jazzism Publieksprijs voor zijn tweede album ‘Holy Pleasure’. Trad onder andere op in Paradiso, bij Noorderslag en het North Sea Jazz Festival. En mocht duetten zingen met soulzangeres Angie Stone en R&B/soulzanger John Legend. Ook internationaal kreeg Boris erkenning en volgde er een Europese tour. Nadat zijn muziekbedrijf in het voorjaar van 2016 failliet werd verklaard maakt hij in oktober dat jaar een nieuwe start met de single ‘Best of Me’. Onder de naam Boris. De naam Bo Saris herinnert hem te veel aan die donkerste tijd uit zijn leven. Met die naamsverandering komt er ook een muzikale verandering. Hij heeft net zijn nieuwe EP: B-Funk "The Appetizer Part.1" uitgebracht en tourt momenteel met zijn show ‘Keep the Funk alive’.
Op vrijdagavond 27 oktober vindt de premièrevoorstelling van ‘Keep The Funk alive’ plaats in De Maaspoort. Boris zit inmiddels op de helft van de tour als hij neerstrijkt in zijn ‘eigen’ Venlo. Het is thuiskomen voor hem en het is daarom een bijzondere avond. Onder het toeziend oog van familie, vrienden, fans en muziekliefhebbers laat hij iedereen kennis maken met de originele funk en disco uit de jaren zeventig en tachtig. Met zijn 6-koppige band, de Funkateers, reizen we af naar de tijd waar coolness, groovyness en vooral joy centraal stonden. Tijdens de show komen er zowel klassiekers als nieuwe nummers voorbij, net als covers en eigen nummers. Nummers die veel invloed op hem hebben gehad, die bij een bepaalde fase in zijn leven horen.
Bij aanvang van de show blijft het doek nog een tijdje gesloten wanneer de eerste muziek al op het podium klinkt. Muziek van de Funkateers: Maarten Helsloot (keys), Levy Simon (gitaar), Peter Bergman (basgitaar), Geronimo Latumeten (keys) en Davy Andy Henket (drum). Zij zorgen voor een spetterend begin van de show. Het is een verrassende opening en het gehoor wordt hiermee al flink geprikkeld. Zodra Boris opkomt, spreekt hij het publiek meteen toe. De show is een persoonlijk verhaal waarin Boris verteld hoe hij de tijd van de disco en funk heeft beleefd en hoe deze muziek hem zo geïnspireerd en gevormd heeft tot de persoon wie hij nu is.
Ook geeft hij meteen aan dat hij niet gewend is dat mensen zitten bij zijn show en dat iedereen vooral moet doen waar ze zin in hebben vanavond. ‘The more clap, the bigger the bounce.’ Hij is het spelen in clubs gewend en dan is een theaterzaal heel anders. Maar Boris vindt het leuk om nieuwe dingen te proberen en om te kijken naar de respons van het publiek, daar kan hij alleen maar van leren en betere shows van maken. De show die hij vanavond geeft, is inderdaad perfect voor poppodia. Maar in een theaterzaal blijkt het een stuk minder te werken. Het publiek komt moeilijk op gang. Ze weten zichtbaar niet of ze nu willen staan, of toch blijven zitten. Het wisselt dan ook erg gedurende de avond. Je merkt dat hij het lastig vindt als het publiek niet meteen enthousiast meedoet en opstaat, vooral in zijn ‘hometown’. Hij blijft gedurende de hele show iedereen motiveren en werkt zichzelf (letterlijk) flink in het zweet. Zoveel energie, hij staat geen moment stil op het podium. Hij legt zijn ziel en zaligheid erin en je kunt dan ook goed zien dat hij alles met gevoel doet en de muziek door zijn aderen voelt stromen. Maar pas na 40 minuten gaat iedereen staan, bij Michael Jackson’s ‘Working Day and Night’. De tweede set zit iedereen er beter in en doet het publiek meteen vanaf de eerste seconde mee.
Het geluid aan het begin van de show is niet goed. Boris is moeilijk te verstaan wanneer hij met het publiek praat, maar ook tijdens het eerste nummer komt hij niet boven de band uit. Gelukkig wordt dit snel opgelost. De show ziet er verder prima uit. Deze staat als een huis en heeft verder weinig nodig. Enkele snoeren met lampjes en de mooie lichtshow zorgen voor de juiste sfeer.
De muziek die Boris vanavond laat horen verdient volgens hem zoveel meer aandacht, dan wat het in deze tijd krijgt. Hij probeert stil te staan bij alles wat er ooit was, want het is soms goed om even achterom te kijken en te herinneren wat er allemaal voor ons gemaakt is. “If it wasn’t for the funk, we wouldn’t have no disco, we wouldn’t have no hiphop, we wouldn’t have no dance music and pop music. It wouldn’t be there. Dat zijn de roots. Daar is het ooit begonnen.”
Boris maakt tussendoor veel contact met het publiek. Hij vertelt over de geschiedenis van de funk en disco, de achtergrond van de liedjes die hij zingt en deelt persoonlijke verhalen. Hij wisselt daarbij het Nederlands vaak om met het Engels. Daarover zegt hij: “That’s the way I am and that’s the way I’ve been raised. I’ve been listening to this music since I was a little baby. So I can’t help it. It’s in my blood.” Het past dan ook bij Boris, maar die wisseling is niet altijd even duidelijk en is onrustig. Op sommige momenten praat hij zelfs even in het Venloos dialect, wat het publiek zichtbaar wel weet te waarderen.
Boris refereert vanavond een aantal keren naar de moeilijk tijden die hij achter de rug heeft. Hij spreekt zijn waardering uit dat hij weer op het podium kán staan. Hij was de lust een beetje kwijt en het was voor hem eigenlijk ondenkbaar dat dat ooit mogelijk zou zijn. Hij is blij dat hij dit weer kan doen. Dat hij zijn muziek en passie weer kan delen met de mensen die van deze muziek houden. Hij bedankt het publiek hier oprecht voor. Meer stilstaan bij de kleine dingen en genieten, niet alles te serieus nemen, is dan ook zijn boodschap die hij meegeeft vanavond.
Boris viert zijn eigen feestje op het podium, met zijn herkenbare sound, zijn moves en fantastische band. Hij weet hoe hij een show neer moet zetten, maar de omstandigheden hebben het voor Boris in Venlo niet makkelijk gemaakt. Hij heeft er alles aan gedaan om er een geslaagde avond van te maken. Zijn doorzettingsvermogen en kracht zijn grote kwaliteiten die ervoor hebben gezorgd dat uiteindelijk de hele zaal mee stond te swingen en hij met een groot applaus het podium kon verlaten. Boris: “Dit is pas het begin. Er komt veel nieuws aan in 2018. We’re gonna take this to a whole other level.”
Boris tourt nog tot en met 9 december door Nederland. Kijk voor meer info en de speeldata op
www.gvproductions.nl of www.iamboris.nl.