Tijdens Project Dante brengt Bureau Dégradé het driedelige meesterwerk van Dante Alighieri, De Goddelijke Komedie, tot leven. Van 19 tot 22 december 2019; de hel.
Zwijgend trekt onze groep zich, gekleed in door regen doorweekte poncho's, door de modder. Boven ons woedt een storm. We volgen onze rood gemutste begeleider door het bos en stoppen enkele keren wanneer hij een mooi gedicht voordraagt, geschreven door Yannick Dangre. Deze gedichten zijn geïnspireerd op het gevoel van vluchteling zijn, omdat Dante Alighieri ook vluchteling was tijdens het schrijven van zijn boek. Ook stoppen we enkele keren om te luisteren naar de natuur. Dat zou natuurlijk heel mooi zijn geweest, was het niet dat het bos naast een drukke weg lag en er om de vijf minuten een vliegtuig over ons heen raasde. Het voelde, al in al, als een bijna religieuze belevenis. Hoe wij als een groep langzaam voortbewogen, geleidt door een man met een dik boek en een vuurfakkel, onze hoofden gebogen als we naar de gedichten luisteren. Het was een unieke ervaring.
Daarna begon het tweede deel van de ervaring. We staan voor de deur van een schuur, als voor de poort van de hel, en horen van binnen bloedstollende kreten komen. Als publiek wist je niet wat je te wachten stond, wat toevoegde aan het gevoel echt naar de hel te gaan. Het was daarna teleurstellend. Het schreeuwen wat wij van buiten al hoorden was zeker angstaanjagend, eerst. Maar als snel werd het een gejammer waar je alleen maar hoofdpijn van kreeg. De kreten waren in combinatie met een danser die met zijn armen zwaaide en op een box tapdanste, en een spreker die stukken tekst uit het boek oplas. Al deze geluiden werden aan elkaar geplakt door een mixer. Dit alles werd op zo'n dusdanig simpele manier uitgevoerd dat je als publiek ging denken "dit zou ik ook kunnen doen."
Daarnaast was er ook een film te zien, een compilatie van een vuilnisbelt ergens in Afrika. Het punt van deze film is niet erg duidelijk. Jazeker, een vuilnisbelt is een hels aanzien, en het leven een zo'n derde wereldland is zeker niet comfortabel, maar wat maakt het de 'hel'? Een foto zegt meer dan duizend woorden, maar deze documentaire zei geen woord, letterlijk en figuurlijk.
Hoewel het eerste deel interessant en bijna romantisch was, ontbrak het tweede deel aan diepte. Wat was het punt van het schreeuwen, het knipperende licht, een vuilnisbelt in brand? Het was een experimenteel stuk en dat siert de makers. Wel zijn ze vergeten dat Dante's Goddelijke Komedie niet alléén een verbeelding is van de hel. Het is ook een komedie, een stuk literatuur met een verhaal. Helaas ontbrak aan Project Dante het verhaal.
Project Dante is te zien op 9 t/m 12 en 16 t/m 19 januari 2020 met de volgende delen van Dante’s Goddelijke Komedie.
Kaartverkoop en verdere informatie op www.degrade.nl
Gezien de 22 december 2019
De hel is niet zo diep; Project Dante #1 De Hel
