Bos Theaterproducties brengt het tweede boek van Hendrik Groen – Zolang er leven is tot leven, na het succes van de eerste voorstelling Hendrik Groen – Pogingen iets van het leven te maken, met dezelfde cast.
Beau Schneider speelt een statige Hendrik Groen, een echte heer, die met zijn analyses van het leven in het bejaardenhuis en het leven van en met zijn vrienden weet te ontroeren. De manier waarop de jonge acteurs gestalte geven aan hun bejaarde personages is briljant, de vertraagde bewegingen, de keurige dictie en woordkeuze maakt dat je na vijf minuten kwijt bent dat je toch echt naar jongere acteurs aan het kijken bent. Een gouden vondst. Nog leuker zijn de sommige overgangen in scènes, waarbij de personages je een glimp geven van de persoon achter de ouderdom
Mike Weerts als Evert is naast bijzonder geestig, heerlijk Rotterdams met hart van goud ook buitengewoon ontroerend. De vriendschap tussen Evert en Hendrik is gewoonweg lief te noemen en je mag hopen dat als je in een bejaardentehuis belandt, dat je nog zoveel joie de vivre hebt als de leden van de Omanido-club (Oud Maar Niet Dood). Britte Lagcher speelt dubbelrol als Eefje (die overleed in het eerste deel) en nieuwe bewoner Eugenie. De manier waarop Eefje Hendrik nog bijstaat van gene zijde, niet in de laatste plaats haar aanwezigheid aankondigt door a capella zang, is een mooie manier om haar nog te betrekken in het verhaal. Als Eugenie brengt ze nog wat extra pit in de groep.
Annemarie Jung als directrice Stelwagen brengt een mooie tegenkleur in het verhaal, zij staat voor alles waar Omanido tegen vecht. Bureaucratie, regels, gehoorzaamheid en zoals Hendrik het omschrijft: het leven is hier als vla – glad en alle klonten zijn eruit. Hoewel je hoopt nooit iemand te treffen zo eendimensionaal en stoïcijns als Stelwagen, want wat een zuur, naargeestig persoon tref je dan, zijn in de instellingen ongetwijfeld mensen aanwezig die in meer of mindere mate de regels willen volgen, en de mensen vergeten.
Rufus Hegeman als Edward en Diewertje Dir als Grietje en Mehmed maken de groep compleet. Diewertje ontroert als Grietje wiens Alzheimer steeds verergert en uiteindelijk haar grootste angst ondergaat, naar de gesloten afdeling.
Elke voorstelling is er een ouderenkoor uit de regio die figureren als extra bewoners en tegelijkertijd ze vocaal ondersteunen. De scène waarin Stelwagen tracht een poging te doen tot menselijkheid, de ontspanningsoefeningen op een yogamat, is hilarisch.
Al met al is Hendrik Groen – Zolang er leven is, een bijzonder geslaagde voorstelling, die je, zeker als liefhebber van de boeken, moet zien. Een prachtige ode aan het leven.
Voor meer info + kaarten: www.bostheaterproducties.nl
Gezien: 11 december 2019 Delamar Theater Amsterdam
Hendrik Groen – Zolang er leven is… een prachtige ode aan het leven
