Opvliegers, de muzikale comedy’s over vier vriendinnen die allemaal last hebben van de overgang. Op maandag 13 januari is het DeLaMar theater in Amsterdam dé plek waar inmiddels het vijfde deel van deze succesvolle comedy in première gaat. Ditmaal gaan de dames op safari. De verhaallijn van de eerste vier producties loopt luchtig door, maar het is zeker geen probleem als je de eerste delen niet gezien hebt.
In de foyer wordt er reclame gemaakt voor een spray die vrouwen met opvliegers kunnen gebruiken: ‘voor directe verkoeling en een frisse geur’. Bij binnenkomst in de zaal wordt er toepasselijke muziek gedraaid als 'Africa' van Toto en 'The Lion sleeps tonight'. Het publiek wordt in Afrikaanse sferen gebracht.
De rode draad zijn de ook dit keer vier vriendinnen, die zo hun eigen sores hebben. Loes (Rian Gerritse) heeft een reis gewonnen bij de Postcode Loterij en heeft uiteraard haar drie beste vriendinnen gevraagd om mee te gaan op reis naar Afrika. Ze heeft zich als doel gesteld om vooral de Big 5 te kunnen zien. Niet dat dat haar zelf lukt, omdat ze uit ijdelheid haar bril niet op wil zetten. Eenmaal aangekomen in Afrika is Shirley (Joanne Telesford) degene die zichzelf een digitale detox heeft opgelegd. Ze wil alleen maar genieten van de natuur en volledig loskomen van de dwingende ‘dating apps, op haar telefoon. Ze is echt klaar met daten op deze wijze. Joke (Anouk van Nes) heeft zich volledig op allerlei mogelijke cursussen gestort om dichter bij zichzelf te komen. De opsomming is eindeloos, maar toch geeft het haar niet de moed om ook maar één echte beslissing te nemen. Moniek (Sandra Mattie) is type ruwe bolster blanke pit. Ze regelt het allemaal en laat alleen maar haar harde buitenkant zien. Totdat, halverwege de voorstelling er iets pijnlijk duidelijk wordt... Ze heeft borstkanker en er staat haar een operatie te wachten. Moniek maakt duidelijk dat ze dit op haar eigen wijze wil doen en niet wil verworden tot ‘patiënt’ en ‘zielig’. Uiteraard staan haar vriendinnen haar bij en maken haar duidelijk dat ze haar zullen blijven steunen.
Dat is het moment waarop het publiek in de hele zaal van het theater stilvalt. Waar je eerst het publiek alleen hoorde lachen en vooral herkenning hoorde over de verwijzingen naar de overgang, is dit een duidelijke kanteling in de voorstelling. Mooi aan de voorstelling is dat het in eerste instantie alleen van clichés aan elkaar lijkt te hangen. Diverse verwijzingen naar de ongemakken van de overgang, ouder worden en verandering in uiterlijk, totdat zo een actueel thema als borstkanker ter sprake wordt gebracht. Zo verandert de comedy naar het tonen van de onvoorwaardelijke vriendschap die deze vrouwen voor elkaar voelen. Een waardige afsluiting van de reeks Opvliegers.
Het toneelspel wordt afgewisseld met diverse songs, waarbij de thema’s van de voorstelling mooi voorbijkomen. De teksten van Allard Blom met de muziek van Jeroen Sleyfer zijn een mooie aanvulling op het geheel. Het toneelbeeld is simpel, op het achterdoek een projectie van de savanne, afgewisseld door silhouetten van een giraffe of een olifant. En als er in een tent op de glamping wordt overnacht, volstaan twee simpele doeken en wat zitkussens. Het toneel heeft twee verschillen in hoogtes die op diverse wijze worden gebruikt. Simpel maar doeltreffend, het viertal heeft niet meer nodig met hun toneelspel en zang.
De voorstelling is tot en met 24 april door heel Nederland te zien. Kijk voor meer informatie op: www.rep.nu
Gezien op 13 januari 2020 Delamar theater