Een schat aan theaterervaring! Dat is wat ik denk als ik de namen van twee van de hoofdrolspelers zie, Hans Croiset en Anne Wil Blankers. Mijn verwachtingen liggen dan ook aardig hoog als ik de zaal van de Haarlemse Stadsschouwburg in ga. Overigens een prachtige theaterzaal voor deze indrukwekkende voorstelling.
Het Oog van de Storm vertelt het verhaal van André en Madeleine. Een halve eeuw zijn zij al samen en zij houden zielsveel van elkaar. André lijdt aan dementie. De twee dochters, Anne en Elize, komen langs. Komen zij nou om voor André te zorgen of om hun moeder bij te staan? Duidelijk is, een van de twee ouders is overleden, maar wie?
Wat volgt is een hartstochtelijk verhaal over liefde, afscheid nemen, verdriet en keuzes die het leven met zich mee brengen. Dit alles is verweven in het heden en het verleden. Maar centraal staat de sterke band die André en Madeleine samen hadden en het gemis dat overblijft nadat er een van de twee overlijdt.
Hans Croiset speelt de rol van de dementerende André. Dit doet hij zo breekbaar en aandoenlijk, dat ik echt met hem te doen heb. Hij is zoekende. Zijn verdriet en eenzaamheid zijn voelbaar. Het samenspel met Blankers is ontzettend sterk, alsof ze werkelijk jaren getrouwd zijn geweest. Het is ontroerend op sommige momenten.
Anne Wil Blankers is de zelfverzekerde Madeleine, die zich heeft voorgenomen haar man nooit alleen te laten. Dat overleeft hij niet. Zij wil voor hem zorgen, zijn lievelingskostje bereiden en wil pertinent niet dat hij uit huis geplaatst wordt. De ruzie tussen moeder en dochter, over het eventueel uit huis plaatsen van haar man, is heftig en komt binnen! Je ervaart haar frustratie en onmacht. Heel aangrijpend!
Johanna ter Steege en Marquerite de Brauw nemen de rollen van de dochters op zich. Anne (Ter Steege) is erop gebrand om al het papierwerk en de dagboeken van hun vader uit te zoeken en te ordenen. Zij stuit daarbij helaas ook op minder leuke dingen uit het verleden. Dit terwijl Elize (de Brauw) meer bezig lijkt te zijn met haar nieuwe relatie. De vrouw (was het de minnares?) en de man ( de nieuwe vriend of toch de makelaar) spelen beide een kleine, maar essentiële rol in het verhaal.
Mijn eigen interpretatie van het verhaal zal ik voor me houden, dit is aan ieder die dit stuk gaat zien om zelf te bepalen. Maar vanaf begin tot eind heb ik meegeleefd met zowel André als Madeleine, en was ik aan het eind tot tranen toe geroerd. Geen seconde ben ik uit mijn concentratie geweest. In een woord PRACHTIG! Liefde leeft voort, ook na de dood.
Gaat dat zien!
Kijk voor meer informatie, kaarten en de speellijst op https://www.ntk.nl/voorstelling/het-oog-van-de-storm
Gezien: 24 oktober 2021 Stadsschouwburg Haarlem
Het Oog van de Storm - Een intense voorstelling die je raakt
