Op 11 februari gaat in het Amsterdamse Delamar Theater ‘Nu ik je zie’ in première. De voorstelling is gebaseerd op het boek van Merlijn Kamerling waarin hij de zoektocht naar zijn overleden vader Antonie omschrijft. Het boek is vertaald naar een theatervoorstelling, met een script van Marc Veerkamp en met regie van Benno Hoogveld. Aan Soy Kroon de taak om het verhaal van Merlijn te vertellen aan het publiek in een voorstelling van Solo Stories.
Antonie Kamerling was een publiek figuur, maar ook een partner en vader, van Merlijn en Vlinder. Merlijn begon zijn eigen zoektocht naar wie was Antonie en wat herinneren bekenden van hem zich vooral? Zelf heeft hij in het begin vooral minder leuke herinneringen aan hem. Dat hij voor schut stond als hij weer eens door zijn vader in zijn badjas naar school werd gebracht, en erger nog, dat hij ook nog achter de piano van school ging zitten om een liedje te spelen, ook in badjas. En dan wél de ideale vader spelen in de film ‘De Kleine Blinde Dood’. Lastig te verteren voor Merlijn.
Als kind is het moeilijk te begrijpen wat depressie is, en wat het met iemand kan doen. In zijn zoektocht naar zijn vader leert Merlijn zijn vader Antonie steeds een beetje beter kennen, maar bovenal ook begrijpen.
Soy Kroon, gehuld in hoodie, staat de hele voorstelling alleen op het toneel. Hij vertelt het verhaal van Merlijn alsof het zijn eigen verhaal is. De wanhoop, de chaos in zijn hoofd en het vluchten uit de realiteit, worden op natuurlijke wijze overgebracht en geven op enkele momenten een beklemmend gevoel. Flarden van herinneringen komen voorbij en het onbegrip is groot. Chaos in zijn hoofd wordt duidelijk overgebracht door middel van vuilniszakken met herinneringen en het graven hierin.
Het decor bestaat uit enkele stalen stellingen, die verplaatsbaar zijn en het lichtplan maakt het plaatje af. De sfeer is somber, passend bij het verhaal.
Kroon weet op sterke en overtuigende wijze de emotie de juiste laag te geven en laat je meeleven van begin tot eind. Zeer knap om in je eentje zo’n heftig verhaal te vertellen en geen moment de energie te verliezen. 
‘Nu ik je zie’ is nog tot en met juni te zien in verschillende theaters. De voorstelling is zeker een bezoek waard, een mooie solovoorstelling met een diepere laag, die van depressie en de intense zoektocht naar een vader. Mooi!
Kijk voor meer informatie en kaarten op https://solostories.nl
Gezien 11 februari 2023 - Delamar theater Amsterdam
Na afloop van de voorstelling spreek ik met Sander van de stichting Mind Us. Het wordt mij duidelijk na dit gesprek dat er steeds meer jongeren lijden aan depressies en depressieve gedachtes. Na Corona is dit aantal sterkt toegenomen, en ook social media legt voor velen de druk hoog. Mocht je hier meer informatie over willen, kijk dan op www.mindus.nl
Recensie 'Nu ik je zie'
