Harrie Vermeulen stopt ermee. Na 15 verschillende producties is het tijd voor Harrie om zijn biezen te pakken en te genieten van een welverdiend pensioen. Gelukkig geeft Harrie (Jon van Eerd) nog een laatste hilarische encore in de snappy regie van Caroline Frerichs.
In Zo Vader Zo Zoon probeert Harrie zijn zoon Harrie ( “Bleek in de praktijk toch niet zo handig”, een rol van Joey Schalker) te koppelen aan Kiki, de benedenbuurvrouw die een eigen cateringbedrijf heeft. Daarnaast heeft Harrie zelf nog een persoonlijk vendetta: het ondermijnen én voorkomen van dat assistent Charissa (een sterke Nandi van Beurden) op welke manier dan ook dichterbij haar zoon komt. Nandi als Charissa blijkt de ultieme nemesis van de stiekem best valse Harrie. Hooghartig, doordacht en snerpend. Fijn om van Beurden in een minder zoete rol te zien, het spelplezier spat ervan af. Arie Cupé als de onnozele rechterhand van Harrie is heerlijk. De komische timing en het snelle gepingpong van dialogen vliegen je om de oren, en kan niets anders afdwingen dan respect. Het vakmanschap van dit ensemble is buitengewoon. Nieuw en verfrissend talent Suzanne Pleiter als Kiki houdt zichzelf staande in het geheel door een prettige nuchterheid. Harrie junior (Schalker) heeft wederom een fijne stage presence en zorgt voor rust in de hysterie.
Het verhaal leent zich voor veel scènes met het hele ensemble, wat oprecht een feestje is. De synergie in deze cast is voelbaar. Sommige scènes hadden net iets korter gekund, en bepaalde plottwist waren wel erg vergezocht (iets met Griekenland en Zweden). Maar hoe erg is dat? Harrie geeft er met zoveel schwung een draai aan dat ie je toch meeneemt.
Absoluut opvallend mooi en doordacht, het decor van Marjolein Ettema en lichtontwerp van Lesley Pols. Samen hebben ze een urban loft vol kunst gecreëerd, die qua sfeer moeiteloos transformeert van zomer naar winter, van vroege ochtend tot zwoele nacht. Met name het lichtplan zorgt voor de juiste enscenering.
Harrie Vermeulen als personage is er een om van te houden. Een vat vol tegenstellingen, een theatrale kameleon. Deze epiloog in de bijzondere reeks voorstellingen van de afgelopen jaren is goed gekozen. Intelligent, met een randje en toch met de typische Van Eerd jus.
Tabee lieve Harrie. We hebben genoten.
Voor meer informatie: www.harrievermeulen.nl
Gezien op 30 oktober 2022 in Zaantheater
Zo vader, zo zoon
