Alternate première van Jonathan Demoor, Wolter Weulink in 40-45, de Musical. Kan deze voorstelling nog beter?
Door Andy Doornhein - foto"s Studio Flabbergasted
Op 21 september ging de voorstelling 40-45 De Musical in première in Barneveld. Bij producent Studio 100 regende het sterren, hoewel hier en daar ook een kritische noot klonk. Een historicus noemde de voorstelling in een Nederlandse krant onvoldoende op het gebied van historische nauwkeurigheid. Deze kritiek lijkt echter weinig bezoekers te ontmoedigen; de kaartverkoop loopt bijzonder goed, en de eerste verlenging is inmiddels een feit. Op 30 oktober was het zover: Jonathan Demoor, Wolter Weulink en Renée Fokker mochten de rollen van Louis, Dirk en Anna Zegers tot leven wekken. 
Het verhaal in het kort Recensie 40 - 45 Alternate Première
Het is 6 mei 1945. In de Rotterdamse bioscoop Luxor-Palast, waar Emiel Zegers werkt als operateur, draait de film The Plainsman, een Amerikaanse western uit 1936. Tijdens de oorlogsjaren mochten er in dit theater alleen Duitse films vertoond worden. De familie Zegers, Emiel, zijn vrouw Anna (Babette van Veen), en hun twee zoons Dirk en Louis, leidt voor de oorlog een onbezorgd leven en vormt een hecht gezin. Emiel werkt in het Luxor- Palast Theater aan de Kruiskade, Louis is automonteur en Dirk studeert geneeskunde. Dirk is tot over zijn oren verliefd op Marie de Jong (Niniane Everaert), die samen met haar vriendin Leah Liebman volop van het leven geniet. Langzaamaan worden de gevolgen van de Duitse bezetting echter voelbaar. Anti-Joodse maatregelen worden ingevoerd, waaronder een meldplicht voor niet-Arische inwoners. Leah, die Joods is, gebruikt daarom de Nederlandse naam Lenie en moet al snel onderduiken.
Nederland is bezet, en de bevolking wordt gedwongen keuzes te maken, meegaan met de bezetter of niet. De NSB toont uitdagend haar aanwezigheid, wat binnen het gezin Zegers tot grote verdeeldheid leidt. Dirk sluit zich aan bij de NSB en treedt toe tot de SS, terwijl zijn broer Louis de andere kant kiest en in het verzet gaat. De liefde tussen de broers en hun ouders komt hierdoor zwaar onder druk te staan. 
Een unieke theaterervaring !
Eerder hoorde ik al dat elke plek in het theater een andere beleving geeft van de voorstelling, en dat kan ik nu volmondig beamen. Het filmische karakter, versterkt door de rijdende tribunes, zorgt ervoor dat je de voorstelling telkens op een nieuwe manier ervaart, zelfs als je hem al eerder hebt gezien. 
Jonathan Demoor, Wolter Weulink en Renée Fokker Recensie 40 - 45 Alternate Première
Hoe groot is het effect als drie nieuwe acteurs de hoofdrollen spelen? Vanavond kan ik zeggen: het effect is groot. Was de combinatie van Soy Kroon, Dorian Bindels en Babette van Veen al fenomenaal, nu raakte vooral het spel van Demoor en Weulink me emotioneel nog dieper. De innige vriendschap en de latere frustraties in de relatie van de broers komen erg sterk over. Demoor’s stemklank maakt Louis Zegers tot een krachtiger personage. Weulink geeft zijn rol zodanig invulling dat je ondanks zijn rol binnen de SS toch sympathie voor hem blijft voelen. Een innemende ‘klootzak’, zou je kunnen zeggen. Hun gezamenlijke scènes zijn diep indringend en hun stemmen passen perfect bij elkaar.
Renée Fokker zet Anna Zegers neer op een manier die vergelijkbaar is met Babette van Veen: een vrouw met een groot geheim die wanhopig probeert haar gezin bijeen te houden. Ze speelt ingetogen en fraai. Als Fokker het geheim van Anna onthult, voel je zowel haar wanhoop als haar opluchting. 
Bijzondere vertolkingen door Eva Berhitu en Marcel Jonker Recensie 40 - 45 Alternate Première
Twee andere namen vielen me vanavond op, zij het op totaal verschillende manieren. Allereerst Eva Berhitu, in de rol van Leah Liebman. Wat een actrice is zij! Leah, een kwetsbare maar krachtige jonge Joodse vrouw, is één van de meest emotioneel geladen rollen binnen het verhaal. Gaia Aikman vertolkte haar prachtig, maar Berhitu is een waardige alternate. Ze heeft een prachtige stem en brengt de rol met veel gevoel.
Dan, Marcel Jonker, die de Duitse officier Schultze speelt. Vanaf zijn eerste scène wist hij mijn walging op te wekken. Wat een geweldige acteur. Hij speelt zijn rol zo overtuigend dat ik me afvraag hoe hij straks weer zichzelf wordt. Zijn donkere, zware stem snijdt door je ziel en brengt een onaangenaam gevoel met zich mee. De koelbloedige manier waarop dit personage beslist over leven en dood maakt de voorstelling nog indrukwekkender. Een fantastische interpretatie van deze rol.
Speciale vermelding: Duuk Wesselius
Een andere acteur die ik niet onvermeld wil laten, is Duuk Wesselius in de rol van Daan. Zijn laatste scène met Sjoerd Pleijsier is intiem en prachtig gespeeld, zelfs nu, tijdens het schrijven, raakt het me nog steeds.
Sinds de première is de voorstelling volwassener geworden. De scènes vloeien veel organischer in elkaar over. Het feit dat vijf sterren het maximum is dat ik kan geven, dat eigenlijk te weinig, denk er vooral een dikke virtuele plus bij.
Klik hier voor de speellijst en kaarten
Gezien op 30-10-2024 Midden Nederland Hallen in Barneveld